4. MEKTUP
"Merhaba.
Ben geldim."
Girişte bir kalabalıkla karşılaştım.
Yüzler üzgün ve mutsuzdu.
Kimisi bir köşede gözyaşını sessizce akıtıyordu kimisi de anılarda yolculuk ediyordu.
İleride,işte o yerin üstünde biraz sonra sonsuza kadar yatacağı yere gidecek insan,sessiz öylece uzanmış duruyordu.
Bütün bunlar geçmişte kalan bir anıdan benzer şeyleri hatırlattı.
Sadece yüzler farklıydı...
Buraya gelmeyeli uzun zaman olmuş.
Biraz ileride iki tarafında sessizliğin hüküm sürdüğü ağaçlık bir yola saptım.Küçük olan ağaçlar büyümüş adeta bir orman oluşturmuş.
İçim buruk.
Matem havası,etrafı taşlarla çevrili bu yerin her yerine sinmiş.
Sessizlik her tarafa hakim.
Acı bir hüzün sarmaladı benliğimi.
Hepsinde farklı farklı isim...
Biraz ilerdesin...
Ayağım gitmekle gitmemek arasında.
Orada mısın?
Var-yok arasında bir çizginin olduğu yer.Yaşanan dünya ile olduğu söylenen diğer dünya arasındaki çizgi.Gerçeklerden masalların içerisine yolculuk edilen yer.
Bir varmış bir yokmuş...
"Merhaba.
Ben geldim."
Başucundaki ağaçlar nasıl da büyümüş.
Boş olan iki etrafın ne çabuk dolmuş.
Birileri bir yerde birilerini bırakıp bırakıp buraya gelmiş.
Acı,acıya-üzüntü,üzüntüye karışmış.
Mutluluk,taş duvarın arkasında.
Sohbet güzeldi.
Konuştuklarımız ikimiz arasında kalsın emi.
Hoşçakal...
NOT :
Diğer mektuplarımı da aşağıdaki linkleri tıklayarak okuyabilirsiniz;
2 yorum:
Bilmiyorum hangisi daha acı;insanın hiç sahip olmaması mı, yoksa sahip olduğunu kaybetmesi mi.
Ben şimdi nefret mi edeyim olmayanlardan yoksa seveyim mi?
Daha ona da karar veremedim.
Ama seni öyle başın önde oturmuş görünce şunu düşündüm...
En azından konuşabileceğin bir avuç toprak var.
Kızgınlığını mutluluğunu anlatmışsındır.
Ya da bilemiyorum yaşanmışlıklar anılar işin içinde olunca daha zordur belki.
Fazla özele girdiysem kusura bakma dedimya aile kavramını pek anlayamıyorum.
Arya,kalemini güzel kullanıyorsun.Duygularını yansıttığın kelimelerden de çok güzel cümleler oluşturuyorsun.Bunu sadece yukarıdaki yorumun için yazmıyorum,yazıların için de kullanıyorum.
Çocuğunla paylaştıkların,yaşadıkların,her şey...
Aile kavramı dediğin şeyin içerisinde bulunanlar.Esasında bilmediğini söylediğin şeylerin içindesin ve yaşıyorsun.Belki de öncesi yaşamadığın için tanımlaman zor geliyor.Çocuğuna sarıldığında senden ona,ondan sana akan sevgi seli işte aile bu...Daha sonrası anılar,anılar...Onu da çoğaltmak insanların elinde.
Yorum Gönder